۱۰ ادویه کمیاب

امروزه یافتن ادویه جات آسان تر از همیشه شده. فروشگاه‌های آنلاین، سوپرمارکت‌ها و فروشگاه‌های تخصصی ادویه همگی این فرصت را برای ما فراهم می‌کنند تا ادویه‌هایی را از سراسر جهان امتحان کنیم. برخی از ادویه ها مانند دارچین یا جوز هندی محبوب تر از سایرین هستند و پیدا کردن آنها راحت تر است. اما ادویه های دیگری نیز وجود دارد که اگرچه کمتر رایج هستند، اما طعم های غنی تر و جالب تری ارائه می دهند. اگر دوست دارید طعم های جدید را امتحان کنید، پس نگاهی به این ۱۰ ادویه کمیاب بیندازید.

زعفران

زعفران گران‌ترین ادویه جهان است و هر پوند (۴۵۳ گرم) آن ۵۰۰ تا ۵۰۰۰ دلار قیمت دارد. این ادویه از کلاله گل زعفران به دست می آید و برای تولید تنها یک پوند ادویه تا ۷۵۰۰ گل ممکن است مورد نیاز باشد.
فرآیند تولید سخت و مساحت زمین مورد نیاز برای رشد این گیاه ها چیزی است که به زعفران چنین قیمت هنگفتی می دهد. خوشبختانه اکثر دستور العمل ها مقدار کمی زعفران نیاز دارند تا به غذاها طعم و رنگ دهند.
زعفران طعمی گلدار و شیرین و در عین حال کمی تلخ دارد و بیشتر در غذاهای دریایی، غذاهای برنجی و سس ها استفاده می شود.

زیره سیاه (کراویه)

دانه زیره میوه خشک گیاه زیره است که در اروپا و شمال آفریقا یافت می شود. دانه ها بوی شیرین و کمی فلفلی دارند و اغلب به عنوان پایه طعم دهنده در غذاهای مختلف استفاده می شود.
دانه های زیره همچنین عطر و بوی خوبی به نان، کیک و بیسکویت می دهند. از دانه های زیره می توان برای ترشی نیز استفاده کرد و به خوبی با سیر و گوشت همخوانی دارد.
اگر از دستور العملی پیروی می کنید که شامل زیره آسیاب شده است، می توانید از دانه های زیره به عنوان جایگزین استفاده کنید اما فقط از نصف مقدار درخواستی استفاده کنید.

آسافوتیدا

این ادویه صمغی از یکی از انواع درخت های رازیانه غول پیکر است که به صورت پودر تهیه و استفاده میشود. آسافوتیدا بوی تند و طعمی شبیه پیاز و سیر دارد. اغلب در آشپزی هندی استفاده می شود، به ویژه توسط هندی های جین و برهمن که از خوردن پیاز و سیر منع شده اند. پودر آسافوتیدا به دو صورت وجود دارد. پودر قهوه ای یک صمغ خشک و آسیاب شده بسیار غلیظ است که باید مصرف آن کم باشد. وقتی با آرد یا زردچوبه رقیق می‌شود، به صورت پودر زرد رنگی در می‌آید، اما همچنان باید مراقب میزان اضافه کردن آن باشید. آسافوتیدا با کیفیت بهتر، مخلوطی از آسافوتیدا و تخم شنبلیله است. از این پودر در غذاهای گیاهی، کاری و خورش‌ها استفاده می‌شود تا طعم را بهتر کنند.

سماق

سماق یکی از کمتر شناخته شده ترین ادویه ه ا است. پودرآن از آسیاب کردن میوه های بوته آن به دست می آید. دانه های قرمز تیره بوته سماق، که خواستگاهشان خاورمیانه است. این ادویه دارای طعمی تند و ترش لیمو مانند است که آن را به یک افزودنی فوق العاده برای انواع غذاها مانند مرغ، ماهی، هوموس و یک عالی چاشنی برای گوشت تبدیل می کند. شما همچنین می توانید مانند ایرانی ها  آن را به عنوان چاشنی مثل نمک و فلفل روی غذا بپاشید. رنگ آن نیز برای زیبا کردن یک بشقاب عالی است.

فلفل آفریقایی (یا دانه های بهشتی یا Grains of paradise)

این ادویه با نام جذاب، نسخه معطرتر و قویتری از دانه فلفل سیاه است و از همان خانواده زنجبیل و هل می آید. این دانه‌های کوچک بومی آفریقای غربی هستند. آنها به غذا طعمی تند و عالی میدهند که معمولاً دانه‌های فلفل سیاه نمی‌توانند به آن‌ دست پیدا کنند. با رایحه هل، گشنیز، مرکبات، زنجبیل، جوز هندی و ارس، دانه های بهشتی ​​اغلب برای طعم دادن به کاری، تاجین، برنج، کیک، ادویه و انواع نان استفاده می شود. می توانید از دانه های بهشتی ​در فلفل کوب معمولی استفاده کنید.

آناتو

آناتو که به دانه‌های آکیوت نیز معروف است، ادویه‌ای ملایم از دانه‌های درخت اسکیوت است که خواستگاهش آمریکای جنوبی و مرکزی است. رنگ قرمز تیره دارد و اغلب به عنوان رنگ طبیعی در انواع غذاها مانند پنیر قرمز استفاده می شود. دانه های آناتو طعم کمی شیرین و فلفلی دارند و برای تقویت طعم سس ها، آب گوشت ها، غذاهای دریایی و تندوری استفاده می شوند. خرید آناتو به صورت شده بهتر است، زیرا آسیاب کردن دانه ها به صورت دستی سخت است.

اناردانا (پودر دانه انار)

اسم آناردانا بسیار آشنا به نظر میرسد. این ادویه در اصل همان دانه های خشک شده انار است. آناردانا طعمی ترش و تا حدودی میوه ای دارد و اغلب گفته می شود طعم آن شبیه توت خرس (کرن بری) خشک است. یک ترکیب عالی مرینیت ماهی یا گوشت است. در آشپزی هندی، این ادویه معمولا در چاتنی استفاده می شود. دانه های آن کاملا سفت و چسبنده هستند. در خاورمیانه از آناردانا اغلب در شیرینی و نان استفاده می شود.

میوه اُرس

بر خلاف سایر ادویه های موجود در این لیست، توت اُرس در واقع از اروپا منشا می گیرد. درخت عرعر درختچه ای همیشه سبز است که توت های کوچک و بنفش تیره تولید می کند. آنها به صورت خشک فروخته می شوند و باید قبل از استفاده آنها را خرد کنید تا از آزاد شدن طعم آنها مطمئن شوید. این میوه ها طعم ترش و کمی تلخ دارند و برای تهیه مشروب «جین» استفاده می شوند. آنها همچنین در غذاهای گوشتی، توفو، غذاهای گیاهی، در شیرینی پزی، و انواع مربا استفاده می شوند.

آمچور

آمچور پودری است که از انبه های خشک و نارس تهیه می شود که در آفتاب خشک شده و به صورت پودر در می آیند. اگرچه محصول نهایی طعم انبه ندارد، اما هنوز طعمی تند و کمی شیرین دارد. این محصول در هند به وفور تولید می شود. در این کشورآن را به عنوان چاشنی مرکباتی برای غذاهایی که مانند سوپ، سیب زمینی سرخ شده، کاری و چاتنی نیاز به اسیدیته کمی دارند استفاده می شود. استفاده از آن یک راه عالی برای اضافه کردن طعم میوه‌ای به غذاست.

گالانگال (خسرودار)

گالانگال ریشه ای است شبیه زنجبیل، با این تفاوت که پوست سفیدتر و براق تری دارد. همچنین در مقایسه با زنجبیل عطر و بوی مرکباتی بیشتری دارد. گالانگال اغلب در دستور العمل های تایلندی، اندونزیایی و مالزیایی استفاده می شود، جایی که از آنرا در غذاهای دریایی و کاری استفاده می کنند تا طعمی معطر و گیاهی به غذا بدهد. اگرچه از تازه این ریشه طعم بیشتری خواهید گرفت، اما می توانید آن را به شکل پودر نیز پیدا کنید.
ترجمه ای از : Top 10 Rarest Spices

اشتراک گذاری پست

دیدگاهتان را بنویسید


شما این محصول را به سبد خرید اضافه کرده اید:

ارسال رایگان برای سفارش های بالای 650 هزار تومان